Büyük Binalar Ve Küçük İnsanlar

Günümüzdeki büyük binalar ne gibi sorunlar teşkil etmektedir, binalar büyüdükçe insanlık küçülüyor mu, insanlar neden büyük binalar inşa ediyor? 

Günümüzde binalar oldukça büyük yapılıyor ve gün geçtikçe de binaların büyüklüğünü artırıyorlar. Mimarlık seviyesi ise hat safhada. Bina yapılırken ise malzemeden çalarak, depreme bir hayli dayanıksız hale getiriliyor. İnsan hakları dışında olan bu davranışın yeri ise kesinlikle insanlık dışı. 

Binalar büyüdükçe de insanlar küçülüyor. Sevginin, saygının yerini para hırsı, kin, nefret alıyor. Barınma ihtiyacını bir kenara bırakıyorlar, mal mülk kimde daha çok ona bakıyorlar. Nereye gidecek bu insanlığın sonu ise merak konusu. 

İnsanlığın gözünde paranın bu kadar değerli olması ise zaten başlıca sorun. Günümüzde " Paranız yoksa iyi bir hayatınız da olmaz. " gözüyle bakılıyor. Ne kadar doğru olduğuysa tartışılır. Bazen elinizdekilerin kıymetini bilip, mutlu olmayı öğrenmelisiniz. Aslında mutluluk kendi içinizde. İnsanları sevmeyi bilmek en büyük servettir zaten. 

O kadar paranız olsa ne yazar, bir insana dönüp gülümseyemedikten sonra. Bir insana içinizi, en derininizi gösteremedikten sonra. Belki de iki insanın birbirini sevmesi, bu dünyaya en büyük servettir kim bilir. 

Teknoloji geliştikçe, insanlık geriye gidiyor. Doyumsuz bireyleri meydana getiriyor. Ayrıca teknoloji, klasik kalıplaşmış düşünce yapısına bağlı bireyleri meydana getiriyor. Bu bireyler de mutlu olmayı öğrenemeyerek, hayatlarına tutunmaya çalışıyor. Oysa paranın insan hayatındaki yeri sadece maddidir. Maneviyat ise maddiyattan önce gelmelidir. 

İnsanların öncelikli olarak bencil olmaması, diğer insanlara karşı duyarlı olabilmesi, yardımsever olabilmesi gerekmektedir. Çünkü büyük binalar yapacak kadar parası olduğunda, diğer insanlara yardım edebilsin. Şayet böyle olsaydı insanlık, yoksulluk kalır mıydı? 

Asıl yoksulluk, insanın doyumsuz olmasıdır. Elindekileri hep daha çok artırmaya çalışmasıdır. Çünkü elindekileri artırmaya çalışırken, alt kısımdaki insanları ezer. Zaten en zenginler, en fakirlerin emekleriyle buralara gelenler değil midir? 

Bugün en zenginler, alt tabakadaki emekçi insanların çalışmalarıyla zengin olmuştur. Hep yoksulu ezip çalıştırıp, kendine köle eder. Peki ya bu insan mı asıl fakirdir yoksa biz mi? 

Dünyada topluma biçilen haklar hep yetersiz gelmiştir. Zaten doyumsuzluk da insanların yetersizliğinden gelir. O zaman büyük binalar, küçük insanların var olmasının sebebi yine eğitimdeki yetersizlik diyebiliriz. 

Peki ya bu binalar için, ormanların yok edilmesine ne demeli. Nefes dahi alamıyoruz. Gittikçe insanlar daha çok yeşil arıyorlar. Çünkü bu karmaşadan bir müddet kurtulup, kendi dünyalarına çekilmek istiyorlar.